Project Description

Share This Location!

Αρχάγγελος

T ο τελευταίο χωριό στα βόρεια σύνορα του Δήμου Αριδαίας, είναι ο Αρχάγγελος. Η θέα είναι μαγευτική καθώς απλώνεται ο υπέροχος κάμπος της Άνω Αλμωπίας, κατάφυτος ως την τελευταία του άκρη. Στο Νότο υψώνεται το Πάικο, ήρεμο χωματόβουνο, σκεπασμένο με οξιές και βελανιδιές.

Παλιά το χωριό λεγόταν Όσσιανη. Μετονομάστηκε το 1925 Αρχάγγελος από το όνομα της Ιεράς Μονής Αρχαγγέλου Μιχαήλ που είναι χτισμένη επάνω σε αρχαίο ιερό. Πυρπολήθηκε γύρω στα 1790 από τους εξισλαμισμένους Βλάχους της Νότιας και ξαναχτίστηκε το 1843.

Φημισμένα είναι τα κεράσια και οι πατάτες της περιοχής καθώς και τσουρέκια Αρχαγγέλου. Ο Αρχάγγελος με την όμορφη πλατεία του & το ιστορικό του μοναστήρι είναι ένα πανέμορφο χωριό για να επισκεφθείτε και να ανακαλύψετε. Θα βρείτε όλες τις ανέσεις όπως ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφετέριες, ταβέρνες και παραδοσιακά καφενεία. Η ιερά μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ, κυριολεκτικά θρονιάζεται σε μια φυσική απλωσιά με μεγάλο υψόμετρο κι από ‘κει, από τις Β.Α. κορυφές του Πάικου, εποπτεύει στο οροπέδιο του Βόρρα τις κορυφές Τζένα και Πίνοβο. Η οικοδομική της γραμμή λιτή και επιβλητική. Απέχει 40 χλμ από την Αριδαία, μέσα από μία πολύ όμορφη κα ήσυχη διαδρομή. Η ιστορία του μοναστηριού είναι ταυτισμένη με αυτή της Αλμωπίας των τελευταίων αιώνων. Ο χρόνος, έχεις την αίσθηση, ότι έχει παγώσει στους τοίχους του.

Το μοναστήρι πιθανολογείται πως ιδρύθηκε το χρονικό διάστημα 1181-1184. Η μονή του Αρχαγγέλου, το 1790, είχε την ίδια τύχη με το μοναστήρι των Προμάχων, δηλαδή πολιορκήθηκε και καταστράφηκε από τους Τούρκους. Οι μοναχοί του σκοτώθηκαν όλοι. Ήταν τότε που εξισλαμίσθηκαν οι κάτοικοι της Νότιας, οι οποίοι ανέλαβαν το έργο της πυρπόλησης. Μοναχοί και πάροικοι, όσοι δε σκοτώθηκαν, σκόρπισαν και η ερήμωση της μονής κράτησε πάνω από μισό αιώνα. Το 1858 με άδεια του Σουλτάνου επανιδρύεται η μονή. Η πρωτοβουλία αποδίδεται στο μητροπολίτη Μογλενών Μελέτιο. Με την επανίδρυση της μονής είχαμε και τη μετονομασία της σε Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Πιθανολογείται ότι αυτό έγινε σε ανάμνηση της σωτηρίας των κατοίκων του χωριού από τη μανία των εξισλαμισθέντων την ημέρα της εορτής του Αρχαγγέλου. Με την επανίδρυσή της η μονή ανακτά τα ακίνητά της με επίσημο έγγραφο της τουρκικής διοίκησης. Τότε αρχίζει η έντονη πνευματική κι εκπαιδευτική της δραστηριότητα. Στα κελιά της διδάσκονται τα Ελληνικά γράμματα. Από τη μονή βγαίνουν οι πρώτοι γραμματισμένοι, οι οποίοι με τη σειρά τους μορφώνουν κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Με την πάροδο του χρόνου φθάνουμε και στην θρυλική εποχή του Μακεδονικού Αγώνα. Η μονή συμβάλλει, με την προσφορά των χώρων της και το συνωμοτικό έργο των καλόγερων της, στη μεγάλη εθνική υπόθεση. Η επίκαιρη θέση της, οι φυσικές προσβάσεις της, την μετατρέπουν σε σταθμό για τα περαστικά Ελληνικά αντάρτικα σώματα.

Σύμφωνα με τις εκθέσεις Ελλήνων αξιωματικών, η μονή θεωρείται κεντρική αποθήκη όπλων. Στο κελί της νοσηλεύθηκε το χρονικό διάστημα Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου 1905 ο καπετάν Μάταπας, όταν έσπασε το πόδι του. Κι ο ίδιος χρησιμοποίησε πολλές φορές για κάλυψη τη μεταμφίεση σε ιερέα της Μονής. Εκτός από το διάσημο καπετάνιο κι άλλοι μαχητές, όπως ο Βαλάνης και ο Δράγας κατέφυγαν σ’αυτήν για ανεφοδιασμό και ανάπαυση. Αυτή η δραστηριότητα γρήγορα έγινε αντιληπτή από τους κομιτατζήδες, οι οποίοι όμως περιορίσθηκαν σε γραπτές απειλές. Σώζονται ακόμα επιστολές του αρχικομιτατζή Αποστόλ Πέτκωφ με τέτοιο περιεχόμενο.

Σήμερα έχει έξι μοναχούς και έναν δόκιμο. Βρίσκεται κάτω από την πνευματική καθοδήγηση και τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. Ιωήλ.


Στα 39 χιλιόμετρα από το χωρίο και στα 65 από τα Λουτρά Πόζαρ, ένα σκηνικό που μοιάζει βγαλμένο από παραμύθι είναι αυτό που αντικρίζει όποιος βρεθεί στους περίφημους καταρράκτες του Σκρα. Στα βορειοδυτικά του νομού Κιλκίς, έξω από το ιστορικό χωριό Σκρα (γνωστό για μία από τις σημαντικότερες μάχες του Μακεδονικού Μετώπου κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Μάιο του 1918), στις πλαγιές του Πάικου, του βουνού που «μοιράζεται» στους νομούς Κιλκίς και Πέλλας, βρίσκονται οι περίφημοι καταρράκτες και η εντυπωσιακή λίμνη τους.

Μέσα στο πυκνό δάσος, στο δρόμο που συνδέει το Σκρα με τον Αρχάγγελο, βρίσκονται «κρυμμένοι» οι καταρράκτες, οι οποίοι εντυπωσιάζουν με την εκπληκτική ομορφιά τους και το συναρπαστικό θέαμά τους. Το νερό πέφτει με ορμή σχηματίζοντας καταρράκτες διαφόρων μεγεθών ενώ η βουή του εξαφανίζει κάθε άλλο ήχο.

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και η μοναδικής ομορφιάς Γαλάζια λίμνη, ένα αξιοθαύμαστο δημιούργημα της φύσης. Τα δεκάδες ρυάκια του όρους Πάϊκου καταλήγουν στους καταρράκτες του Σκρα κι από εκεί, τα κρυστάλλινα νερά πέφτουν στο σημείο δημιουργώντας την πανέμορφη αυτή λίμνη.